การเดินทางคนเดียวสามารถเป็นประสบการณ์ที่อิสระและเปลี่ยนแปลงชีวิตได้อย่างเต็มที่ มันช่วยให้คุณได้สำรวจสถานที่ใหม่ พบกับผู้คนที่น่าสนใจ และสร้างความทรงจำที่ยาวนาน หนึ่งในสถานที่ปลายทางที่มอบประสบการณ์การเดินทางคนเดียวที่น่าตื่นเต้นคือ ทริปแบกเป้เที่ยวคนเดียวในภูมิภาคที่งดงามของ สะปัน ประเทศไทย ในบทความนี้ เราจะสำรวจจุดเด่นของการเดินทางที่น่าทึ่งนี้ ตั้งแต่ประสบการณ์ทางวัฒนธรรมที่น่าตื่นเต้นจนถึงทิวทัศน์ธรรมชาติที่ลงตัว ดังนั้น จงเตรียมกระเป๋าเดินทางของคุณและเริ่มการผจญภัยสุดพิเศษตามรอยเรา!
ความงดงามของ สะปัน
สะปันเป็นภูมิภาคที่สวยงามและเป็นเอกลักษณ์ เจ้าแห่งท้องทะเลสีที่สวยงาม หากคุณเป็นนักเดินทางที่ชื่นชอบทะเล คุณจะได้พบกับชายหาดทรายขาวที่ไม่วุ่นวายและน้ำทะเลที่ใสมากมาย นอกจากนี้ สะปันยังมีธรรมชาติอันงดงามที่ต้องห้ามพลาด เช่น ป่าที่เขียวขจีและน้ำตกที่อัศจรรย์
สำรวจอาหารท้องถิ่น
เมื่อเราเดินทางไปที่สถานที่ใหม่ เราควรลิ้มรสอาหารท้องถิ่นเพื่อสัมผัสกับวัฒนธรรมและวัฒนธรรมของท้องถิ่น ในสะปัน คุณจะได้ลิ้มรสอาหารไทย传统ที่อร่อยและหลากหลาย ไม่ว่าจะเป็นอาหารไทยคลาสสิกอย่างผัดไทย หรืออาหารถนนที่ทั้งอร่อยและสดใส
ละครเอี่ยมฉิบพลันในมรดกวัฒนธรรม
การเข้าใจและเรียนรู้เกี่ยวกับวัฒนธรรมและมรดกท้องถิ่นเป็นสิ่งสำคัญในการเดินทางคนเดียว ในสะปัน คุณสามารถเยือนวัดและศาลเจ้าเพื่อพบกับความสงบและความเคลื่อนไหวของวัฒนธรรมไทย นอกจากนี้ คุณยังสามารถร่วมสนุกกับงานเทศกาลท้องถิ่นและชมการแสดงละครเอี่ยมฉิบพลันที่มีความเป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัว
สำรวจความสวยงามของธรรมชาติ
สะปันมีธรรมชาติที่งดงามอันน่าทึ่ง การสำรวจและค้นพบทิวทัศน์ที่งดงามจะทำให้คุณรู้สึกประทับใจ คุณสามารถได้รับสัมผัสกับชายหาดที่เงียบสงบและเงียบสงบ หรือเดินเข้าสู่อุทยานแห่งชาติที่เขียวขจีที่สุด นอกจากนี้ยังมีน้ำตกที่สวยงามและน่าตื่นเต้นให้คุณสำรวจ
ลุยกิจกรรมผจญภัย
การเดินทางคนเดียวไม่จำเป็นต้องเป็นเรื่องที่เงียบสงบเสมอไป ในสะปัน คุณสามารถลุยกิจกรรมผจญภัยต่างๆ ได้อย่างมากมาย ไม่ว่าจะเป็นการเยือนศูนย์ช่วยช้าง เดินเขาในป่าสุดเขียวหรือล่องแก่งในแม่น้ำ
พักผ่อนในที่พักที่เงียบสงบ
หลังจากการผจญภัยที่น่าตื่นเต้น คุณอาจต้องการพักผ่อนและผ่อนคลายในที่พักที่เงียบสงบ สะปันมีสปาและศูนย์สุขภาพที่น่าสนใจสำหรับการผ่อนคลาย นอกจากนี้ คุณยังสามารถเลือกที่พักในการฝึกโยคะและการสมาธิเพื่อให้คุณปลดปล่อยความเครียดออกจากจิตใจ
จุดปลายทางสุดท้าย
ทริปแบกเป้เที่ยวคนเดียวในสะปัน ทำให้คุณได้พบประสบการณ์ที่ไม่เหมือนใคร การสำรวจวัฒนธรรมท้องถิ่น ทิวทัศน์ธรรมชาติที่งดงาม และกิจกรรมผจญภัยที่น่าตื่นเต้น จะเป็นประสบการณ์ที่ไม่มีวันลืมไปพร้อมทั้งให้คุณได้สร้างความทรงจำที่ยาวนาน
คำส่งถามที่พบบ่อย
ทริปแบกเป้เที่ยวคนเดียวนี้เหมาะสำหรับใคร?
ทริปแบกเป้เที่ยวคนเดียวในสะปันเหมาะสำหรับนักเดินทางที่ชื่นชอบการผจญภัยและการสำรวจที่น่าตื่นเต้น นักเดินทางที่ต้องการสัมผัสวัฒนธรรมและธรรมชาติท้องถิ่นอย่างใกล้ชิดและผู้ที่ต้องการสัมผัสประสบการณ์ที่ไม่เหมือนใครในการท่องเที่ยว
สะปันมีอาหารท้องถิ่นอะไรที่ควรลอง?
สะปันมีอาหารท้องถิ่นอย่างหลากหลายที่คุณควรลอง บางอย่างที่คุณไม่ควรพลาดคือผัดไทย อาหารไทยคลาสสิกที่อร่อยและเป็นที่รู้จักทั่วโลก นอกจากนี้ยังมีอาหารถนนที่อร่อยและสดใส เช่น ก๋วยเตี๋ยว หมี่เกี๊ยว และขนมต่างๆ ซึ่งสะปันเป็นแหล่งรวมอาหารถนนที่น่าสนใจอีกด้วย
ภูเก็ตและกระบี่ต่างกันอย่างไร?
ภูเก็ตและกระบี่เป็นท้องที่ท่องเที่ยวยอดฮิตในภาคใต้ของประเทศไทย ภูเก็ตเป็นเกาะที่มีชายหาดทรายขาวที่ดึงดูดนักท่องเที่ยวมากมาย มีแหล่งท่องเที่ยวทางธรรมชาติ วัด และอาหารอร่อย ในขณะที่กระบี่เป็นสถานที่ท่องเที่ยวที่มีทะเลสวยงามและหาดทรายที่สวยงามอย่างแดนะนำ
สะปันมีกิจกรรมผจญภัยใดที่เหมาะสำหรับผู้เดินทางคนเดียว?
สะปันมีกิจกรรมผจญภัยมากมายที่เหมาะสำหรับผู้เดินทางคนเดียว เช่น เดินเขาในป่าสุดเขียว ล่องแก่งในแม่น้ำ และการเยือนศูนย์ช่วยช้าง ทั้งนี้คุณสามารถสนุกกับการผจญภัยและสัมผัสกับธรรมชาติอันงดงามในสะปันได้อย่างเต็มที่
การเข้าพักที่สะปันมีตัวเลือกใดบ้าง?
สะปันมีตัวเลือกที่พักหลากหลายที่เหมาะสำหรับผู้เดินทางคนเดียว คุณสามารถเลือกที่พักในรูปแบบที่คุณชื่นชอบ เช่น โรงแรมหรูหรา วิลล่าส่วนตัว บูติคอาศัย หรือเกสต์เฮ้าส์ นอกจากนี้ยังมีสปาและศูนย์สุขภาพที่น่าสนใจสำหรับการผ่อนคลาย และที่พักที่มีโรงเรียนโยคะและสมาธิเพื่อให้คุณได้ปลดปล่อยความเครียดออกจากจิตใจ
จบย่อน
หากคุณต้องการสัมผัสประสบการณ์ที่เป็นเอกลักษณ์ในการท่องเที่ยวคนเดียวในสะปัน ไม่ต้องรอช้า! คลิกที่ลิงก์ด้านล่างเพื่อเข้าถึงข้อมูลเพิ่มเติมและจองทริปของคุณเดี๋ยวนี้เลย!
The Gaijin Trips แบกเป้เที่ยวคนเดียว EP65 สะปัน 3วัน 2คืน [VIDEO]
#ที่พักริมน้ำ #อุ่นไอมาง #สะปัน
สะปัน หมู่บ้านที่เสียงลำธารและสายฝน คล้ายจะเป็นเสียงเดียวกัน ผมเดินทางเข้ามายังหมู่บ้านแห่งนี้เป็นครั้งที่ 3 คงจะไม่ใช่เรื่องบังเอิญที่เราจะกลับมาสถานที่ใดบ่อยๆ ซึ่งในครั้งนี้ คงเป็นการเดินทางลงลึกสู่การหาที่มาของหมู่บ้านสะปัน ที่ผมคงจะได้พบคำตอบมากกว่าที่ผ่านมายังหมู่บ้านแห่งนี้ในครั้งอดีต
#อุ่นไอมาง #สะปัน #บ่อเกลือ #โฮมสเตย์น่าน #ที่พักริมน้ำ
เนื้อหาของวิดีโอ The Gaijin Trips แบกเป้เที่ยวคนเดียว EP65 สะปัน 3วัน 2คืน
อุ่นไอมางกำลังจะปิด ผมไม่แน่ใจว่าโฮมสเตย์ในสะพานที่มีความหมายแห่งนี้จะต้องปิดตัวลง ในช่วงเวลาที่สับสนไม่แน่ใจว่าความทรงจำที่ยังหลงเหลือในพื้นที่แห่งนั้นเราจะยัง คอยช่วยมาเป็นของตัวเองได้อยู่หรือเปล่า รู้สึกว่าหมู่บ้านสะปัน มันจะทำให้ผมกลับมาหลายรอบในหลากหลายเหตุผล ซึ่งอุ่นไอมางก็คงจะเป็นอีก 1 ชุด ที่รวบรวมความทรงจำของผมในสะพานไว้ ในครั้งที่เคยผ่านมาขออาศัยในวันเก่า เสียงน้ำตกสะพาน ดูจากร้ายกับเชียงของฝนตกในสะพานเวลานี้ ฤดูฝน ฤดูที่สวยงามที่สุดของสะพานในความคิดของผม พอลองมานั่งคิดดูแล้วในเวลาฝนตก การกลับมายังสะพานครั้งนี้ของผม คงได้เวลาที่ผมจะค้นหาเรื่องราวของหมู่บ้านแห่งนี้อย่างแท้จริง มากกว่าแค่การฉกฉวยความสวยงามที่ผมเคยทำมาในอดีต ชื่อของพี่เก่งหน้าบ้านหยุดเวลาเป็นชื่อแรกที่ผุดขึ้นมาในหัวของผม มาเดินทางมายังสะพานกับพี่ชายที่เราเคยบังเอิญพบกันในหมู่บ้าน จะเป็นสหายกันในทุกวันนี้ สถานที่ ใช่ๆ เหมือน อ๋อ ตัวนี้วิวนี่แบบสุดยอดเลยนะหยุดเวลาคาเฟ่อันนี้เพิ่งเปิดได้ 3 เดือนแล้ว คือปิดหรือเปิด อิสระมันต้องมอไซค์ละมันต้องมาใส่นะได้ใช่ไหมที่ขับรถยนต์มาแล้วรู้สึกความรู้สึก อยู่ในกรอบ พี่มีรถให้ยืมไหม เดี๋ยวเฉลย อาการยังคงเหมือนเดิม ทั้งผู้คนและความรู้สึกที่ได้สัมผัส บางครั้งผู้คนที่คุ้นเคยก็ทำให้เรารู้สึกเหมือนกับมีบ้านอยู่ในหลายพื้นที่ อะไรนะ มอเตอร์ไซค์แล้วกับพี่ก่อนนะ ผมไม่แน่ใจว่าหุบเขาแห่งกระทะของหมู่บ้านนี้ กำเนิดกลายเป็นแหล่งท่องเที่ยวอย่างทุกวันนี้ได้ยังไง บางครั้งเสียงจากชาวบ้านที่อยู่มานาน ก็คงจะพอปะติดปะต่อเรื่องเล่าของหมู่บ้านแห่งนี้ได้ นี่คงจะเป็นคำถามของคนที่เดินทางกลับมาเป็นครั้งที่ 3 ในวันที่อยากบันทึกอุ่นไอมางไว้ในความทรงจำ พี่มาตั้งนานยังไง 8 ปีกว่าแล้วตอนนี้ไม่มีอะไรเลย ผมก็ไม่ได้ตั้งใจมาแล้วกูว่ามันมาดูแล้วก็รู้ว่ามันชอบอ่ะ ชอบเป็นอากาศอากาศดีที่ขายโรตียังครับ พวกนั้นก็คงหายแหละคือตั้งใจมาเลย อ๋อ ช่วงที่ผมมาแรกๆนะเวลาหนาวอ่ะ หนาวจนกว่าไม่อยากอยู่แหละ หนาวจังเลยคือลังมานี่ไป 2-3 ปีที่ผ่านมานี้นะแต่ไม่ค่อยเท่าไหร่แล้วแต่นะ หนาวไหมหนาว หนาวเหมือนกันเลยหนาวๆๆ ขนาดใหญ่กว่าที่สำคัญจะเริ่มแบบมีที่พักกับคนเยอะหรือไงเพราะว่าเมื่อปีที่แล้วผมมาก็ยังคนเยอะ ภูมิ แล้วถ้าเกิดย้อนไปก่อนหน้าที่เป็นรอยทั้งหมดเลยอ่ะ มันเริ่มยังไงอ่ะ ทำไมถึง Video โฮมสเตย์ที่พักไปก่อน เอาอะไรมาเปิดก่อนครับ อ๋อไอ้มาร์คแล้วก็ของคุณหมอจักร ชาวบ้านก็เลยเริ่มไปดูยังไง ก็เลย อุณหภูมิช่วงปี 62 ก็เลยเริ่มทำมาก เริ่มทำจนวันนี้ พี่เก่งจริงๆไปไฟหน้ารถมาเฉยเลย แกล้งวางยา ตอนนี้ใช้เน็ตแบงค์ แล้วซึ่งมันมีคนแสดงเยอะๆน่ะมันช่วงนึง ช่วงปีไหน อุ่นไอมางไม่เข้ามาก่อนนานมากเลย เป็นยังไงบ้างคะเข้าบ้านพี่เนี่ยนะเขาไม่มีงานนะหรือว่า เขา Happy Happy นะส่วนใหญ่ พอดี หมอชาวบ้านแถวนี้ก็ได้มีงานด้วย ต่อไปนี้ใครจะกล้าให้ น่าสนใจที่เรื่องเล่าของคุณในมาเป็นเสียงเดียวกันกับชาวบ้านจะว่าไปถ้าไม่อุ่นไอมางในวัน งั้นก็คงไม่ทำให้ผมได้รู้จักกับอันในวันนี้ หมู่บ้านแห่งสายหมอก ที่มีทิวทัศน์ราวกับเป็นภาพวาดในเทพนิยาย ในวันนี้เริ่มเป็นที่รู้จักกับนักท่องเที่ยวในหมู่มาก การเฝ้ามองความเปลี่ยนแปลงของหมู่บ้านแห่งนี้ เป็นสิ่งที่น่าสนใจสำหรับนักเดินทาง อยากรู้ว่าคนในพื้นที่จะมีการขับเคลื่อนหมู่บ้านไปในทิศทางไหน ในยามเช้านี้ผมคงจะได้ขี่รถสำรวจหมู่บ้านไปกับพี่เก่งในมุมมองดั้งเดิมที่ต้องการ ข้ารู้ว่านะวันนี้ชาวบ้านดั้งเดิมในพื้นที่ มีความเป็นอยู่ยังไงในบ้านสะปันยุคปัจจุบัน จากจุดที่ได้เป็นนักท่องเที่ยวเดินทางเข้ามาเก็บเกี่ยวประสบการณ์ ในเรื่องราวของตัวเองในวันที่แตกต่าง ผมก็ตอบว่าในการเดินทางไม่ได้มีแค่เรื่องราวของตัวเองเท่านั้นที่น่าสนใจ บางอย่างถูกทิ้งไว้จนน่าสนใจเมื่อเกิดการตกผลึก ในวันที่ 1 ย้อนกลับไปยังสถานที่นั้นๆมีคนที่ผมเคยพบในระหว่างทางบอกกับผมว่า ถ้าวันไหนที่เคยได้เที่ยวในที่แห่งนั้นแล้ว ให้ลองกลับมายังที่แห่งนั้นในรูปแบบของการใช้ชีวิตดู แล้วคุณจะค้นพบอะไรที่ซ่อนอยู่ในที่แห่งนั้นทั้งทีมชาติและผู้คนที่คุณเคยพบ ความสัมพันธ์บางอย่างอาจเปลี่ยนให้เรารู้สึกอยากรักษาสถานที่แห่งนั้นไว้ให้ดีที่สุด มากไปกว่าการล่าแต้มที่จะบอกกับตัวเองว่าเคยได้ไปเที่ยวสถานที่ไหนมาบ้างแล้ว พี่เก่งพาผมเดินทาง ทางออกนอกเขตของหมู่บ้านไป ดูเหมือนจะยังมีจุดที่ผมยังไม่เคยไปในหมู่บ้านสะปัน ถึงนานคงจะเป็นจุดที่ชุมชนดั้งเดิมของชาวบ้านอยู่ ทางมันเอาเรื่องอยู่เหมือนกันนะพี่นะ อ๋อ เช้าๆกับอากาศที่หนาวเย็น นายทิวทัศน์ที่สำลักออกมาเป็นทะเลหมอก พี่เก่งก็ยังพาผมเดินทางตามหาทะเลหมอกอย่างไม่เคยเบื่อลัดเลาะกันมาจนถึงบ้านป่าก่อ หมู่บ้านสุดท้ายในเขตบ้านสะปัน ชาวบ้านที่อยู่ในแม่เขาก็ เหมือนทำงาน โฮมสเตย์อะไรเขาก็หาสายฟ้า เข้าไปในป่ามันก็ ล่อแหลมในเรื่อง ข้อมือมีโฮมสเตย์ มัน มันเกิดอาชีพใหม่ๆเกิดขึ้นโดยที่ เขาไม่ต้อง เข้าไปยุ่งกับปากมากขึ้นแล้วก็ เป็นเหมือนอีกหัวข้อนึงที่ทำให้เขา เขาไม่ล่อแหลมที่จะบุกรุกป่าเพราะเขาอาจจะไม่รู้กฎช่วยใช่ๆที่เขาคือความไม่รู้ของอา มาตั้งนานแล้วทำแบบนี้มาตั้งนานแล้ววันนึงก็ต้องกดขึ้นมากฎหมายมันมาทีหลังวิถี แต่ว่ามันก็ มันก็ว่าไม่ได้รูปมันก็เปลี่ยน ทุกวันก็พอมี พอมีโฮมสเตย์มีร้านอาหารมีคาเฟ่ กลับบ้านพรุ่งนี้ก็เข้าไป ทำงาน แล้วก็ ป่ามันก็ มันก็ไม่ถูกรบกวน ปกติเราจะได้ยินเหมือนกันตัวร้ายนะเรา ข้าวบุก ใช่ๆไม่คุ้นหรืออะไรเลยอย่างง่าย ถ้าเข้าใจสิ่งที่มันเป็นอยู่ แล้วเป็นอย่างที่มันเป็น การท่องเที่ยวมันก็จะอยู่กับธรรมชาติ ไปได้ แบบเค้าเรียกคู่ขนานกันไป ไม่ไม่ไม่ไม่ได้ทำร้ายซึ่งกันและกัน ข้อมูลเป็นสิ่งสำคัญ อาหารที่ทำให้เราเข้าใจในแต่ละพื้นที่เราคงไม่สามารถตัดสินพื้นที่นั้นได้ในเคสตัวอย่างที่ใด ที่ 1 ไม่แปลกใจที่ทำไมสะพานถึงยังอยู่ในรูปแบบที่ดีได้ในวันนี้ ในช่วงเวลาที่สายหมอกปะทะหน้าในยามที่ขี่รถบางครั้งก็ทำให้ผมนึกถึงการเดินทางมายัง บ้านในครั้งแรกกับวันที่ผมรู้จักเพียงบ่อเกลือแต่สงสัยว่ายังมีบ้านสะปันอยู่ลึกเข้าไป ฉันอยากเดินทางไปเยือนดูสักครั้งการผจญภัยในบ้านสะปันที่เกิดขึ้นจนถึงวันนี้ ถึงหอนิกรกลับมายังจุดเริ่มต้นของสะพานท้ายที่สุดก็คงหนีไม่พ้นเรื่องราวของอุ่นไอมาง ที่ไม่แน่ว่าในวันนี้จะกลายเป็นแค่ความทรงจำหรือจุดเปลี่ยนของสปันต่อจากนี้ซึ่งนั่น คงจะหาคำตอบได้จากพี่มาร์คเจ้าของอุ่นไอมางในวันนี้ กลับบ้านก็เหมือนไม่ได้คำตอบที่แน่นอนมาถามเจ้าของเลยไง ไม่ทราบข้อมูลจริงแล้วเรา เราไม่ได้ผิดหรอกเรามีความคิดว่าเราจะพัฒนาให้มัน ดีขึ้น แต่ว่าติดเมียคืออาจจะปิด ติดต่อสร้าง ขอปิดปรับปรุงปิดปรับปรุง เหงานะก็ได้เอาเข้าไปเอาครับ รำคาญ ใช่ค่ะมีหินมีเสียงชัดเจนตั้งแต่เริ่มจะเป็น ไม่ค่อยมีหินและเวลาน้ำมันไม่กระทบหินมันก็อาจจะไม่ค่อยได้ฟิลลิ่งของเสียงอะไรเนี่ยนะครับเป็นถามแบบ แล้วก็บอกว่า ชาวบ้านไม่ได้มาทำงานที่นี่เราจะมี อันนี้คือคือคือคีย์หลักเลยอ่ะครับที่ผมตั้งใจอยากจะทำต่อจากนี้ อยู่ไหนมาเนี่ย เขาเรียกว่าสำเร็จได้ไม่ยากอยู่แล้วนะครับ แต่ว่าสิ่งที่สำคัญและท้าทายกว่านั้นก็คือ การที่จะทำให้วิถีชีวิตหรือว่าการท่องเที่ยวเชิงนิเวศเชิงอนุรักษ์ ของชาวบ้านเลย ของวัดสปันเอยของอำเภอบ่อเกลือหรือแม้กระทั่งของภาพรวมจังหวัดน่าน ยังอยู่ไหนวันนี้ เราเหมือนกระแสสังคมเหมือนเหมือนกระแสโซเชียลเหมือน เหมือนกระแสการท่องเที่ยว ถาโถมมาที่นี่นะครับแต่ผมไม่อยากให้มัน ผ่านมาแล้วผ่านไป ไม่อยากให้เป็นการฉาบฉวย อยากให้มันมั่นคงยั่งยืนนะเนี่ยคือความท้าทายว่าเราจะทำยังไงจริงๆแล้วเสน่ห์ของสบาย มันคือวิถีชีวิตชาวบ้าน การการการที่ชาวบ้านหันมาทำธุรกิจโฮมสเตย์หันมาทำธุรกิจที่พักเนี่ย ซึ่งก็ถือว่าเป็นสิ่งที่ดีที่ที่มันเป็นกระแสที่มันผ่านมาแล้วแล้วชาวบ้านต้อง ต้องการทำยังไงก็ได้มากกว่าโจทย์ของของในฐานะที่ผมเป็นเป็นคนหน้ามันแล้วก็กำลังจะทำ อุ่นไอมางณสปัน คือการที่ว่า เรามาเรียนรู้ร่วมกับชาวบ้าน ต้องให้ความรู้เขาต้อง Support เขาในส่วนที่เขาไม่รู้นะเมื่อก่อนคนแรกใช่ไหมไม่งั้นเราก็เลยมันเป็นหน้าที่โดยตรง คือเราเราเราอยู่เพื่อตัวเองมัน มันอาจจะไม่ใช่ที่สุดในบางทำอย่างดีเลยหยุดงานสวยมากเสียงดีเลย บริเวณรอบรอบของของกูนี่มาไม่เป็นเรื่อง เรื่องไม่เป็นราวดูร้อยเรียงไม่ได้ คนนั้นทำอย่าง วันนี้ทำอย่างเดียวบ้านสีฟ้าเกิดขึ้นเดี๋ยวโรงแรมสีเขียว คำถามเนี่ยทำไมเนี่ยมันเป็นอย่างนี้ไปแล้วเมื่อก่อนมันเคยเป็นอย่างนี้ ชอบมากเลย 10 กว่าปีแล้ววันนี้ ไม่อยากไปแล้วก็กลัวที่จะไปจะเป็นอย่างนั้นก็กลัว คงจะเป็นข่าวดีของอุ่นไอมางและทิศทางของหมู่บ้านสะพานในอนาคต ที่ได้รู้ว่าแต่ละฝ่ายใส่ใจกันในพื้นที่มากกว่าที่คนนอกจะรู้ ซึ่งบางครั้งการยอมรับของหมู่บ้านสะปันจากนักท่องเที่ยว ก็ทำให้สถานที่ท่องเที่ยวโดยรอบในบ่อเกลือกลายเป็นที่รู้จักในวงกว้างมากขึ้นในทุกวันนี้ นาขั้นบันไดสีเขียวในฤดูฝนดึงดูดให้ผมด้วย เดินทางออกมายังนอกหมู่บ้านสะปัน ฝนยังคงตกลงมาสลับไปกับสายหมอก เป็นช่วงเวลาที่ผมเดินทางมาพบกับหมู่บ้านสะจุก ไปทางไหนเอ่ยไม่รู้เหมือนกันนะถ้าจะไปนาขั้นบันได หมู่บ้านต้องไปทางไหนอ่ะ ชาวบ้านบอกกับผมว่าในละแวกนี้เต็มไปด้วยนาขั้นบันได ซึ่งผมก็ขับรถออกมาแวะดูทีละจุดยังไม่ได้คิดอะไร แต่ก็กลับสะดุดกับหมู่บ้านตรงหน้าที่มองผ่านสายหมอก ฉันพบหมู่บ้านที่เนินเขา ซึ่งในจุดนั้นคงจะมีชื่อว่าหมู่บ้านจะเกลี้ยง จากที่ถามชาวบ้านในเวลาต่อมาก่อนที่ผมจะหาทางขึ้นไป รถมันติดไปไม่ได้อ่ะพี่ ผมจะลงแล้ว ขึ้นไม่ได้ก็ได้จะไปตะเกียง เดี๋ยวว่าจะเดินขึ้นไปแล้วพี่ รถขึ้นไม่ได้ใช่ไหม แล้วเราเดินเข้าไปได้ไหม ขอไปหาคนกรีดด้วยนะ แล้วผมมาผิดทาง รถมันติดแล้วนะ ทางก็ น่าจะมา เส้นทาง ดูแย่ขนาดนั้นแต่ว่า ขอทางฝนมันเละเทะ ทำอะไรไปไม่ได้นะ มันคง แฉะมาก พี่ครับ พอดีรถผม ติดลมอยู่ข้างหน้าครับ ไม่รู้ว่าจะพอมีใครช่วยได้ไหม อันดับ ดินมัน และไงพี่ เข้าบ้าน ได้ไหมครับแถวนี้ไม่รู้เขาไปอยู่ไหนกันหมดไม่เห็นใครเลย ให้เขาไป ขอ วันนี้ผมจะขึ้นไปบ้านตะเกียงอ่ะแล้วไปปิดทางตรงนี้พอดีมีป้ายบอกว่า รถยนต์น่ะ ใช่ มีป้ายป่ะเนี่ยขึ้นมา บ้านตะเกียงแล้วก็ขึ้นมา ขึ้นมาจากดินก็เลยบอกให้ขึ้นไม่ได้แล้วก็เลยจะถอยลงถอยลงไม่ได้ ก็เลยหลับ ถ้ารักเขาจริง ผู้ใหญ่ โอรสของ โครงการ หรอ หรอครับ ไปบ้านผู้ใหญ่นะ บ้านผู้ใหญ่ ก็เธอผู้ใหญ่ไม่อยู่ พาราไดซ์ ช่วยอะไร เผื่อให้ เขียนแบบ ขึ้นไปครับ ขึ้นมาเลยน่าจะไม่ได้แล้วล่ะผมก็เลยถอยลง ต่อสายตรงนั้นแหละ นานๆจะได้ขับรถยนต์ได้ปกติ มีแต่มอเตอร์ไซค์ ฝันเห็นปลา ขึ้น บ้านสะเกี้ยง ของเราก็ไม่รู้ อันตรายตุ๊กตาอะไรหรอพี่ ของมันน่ะ น่ากลัวชะมัด ผมควรจะไปเรียนไม่ได้ส่วนมากก็ไปทางนี้ใช่ไหม วันนี้ฝนไม่ทัน อ๋อ คนไม่รู้ทางแล้วสินะ ขายก็ต้อง เอารถโฟวินลากลงไง ฮ่าๆๆ ขึ้นไป ไปทางอื่นนะ ในวันที่ฝนตกหนัก ทำให้เส้นทางหลักเส้นนี้ไม่สามารถใช้ได้และจากที่ฟังมาเส้นทางรองก็ไม่ใช่ว่าจะไปได้ง่ายๆ ไม่สะดวกด้วย น้ำใจของคนไทยมีซ่อนอยู่เสมอในทุกพื้นที่ นี่คงไม่ใช่วันแรกที่ผมเชื่อในคำนี้อย่างเสมอมา มาทั้งหมู่บ้านเลย พี่ต้องลำบากหลายคนมาก เสื้อขาดไปก่อนนะ หากูที่รอคอย ขึ้นมาทางนี้แล้วครับ อย่างที่บอกไปว่าเส้นทางที่สองก็ยังคงอันตรายไม่น้อยไปกว่าเส้นทางที่ 1 ซึ่งหลังจากที่ได้ครับถ้าชาวบ้านมาเรื่อยๆในสายหมอกลงจัดจนปิดเส้นทาง พี่ชาวบ้านที่เห็นความตั้งใจของผมก็อาสาไปส่งผมในเส้นทางที่อันตรายและแคบชั้นของหน้าผา หาที่การเคลื่อนไปด้วยรถยนต์ในเวลานี้อาจจะไม่เหมาะเท่าไหร่นัก ซึ่งหลังจากที่ได้ซ้อนท้ายพี่ชายขึ้นมา ก็พบว่าเส้นทางนี้ไม่มีหมูเลยในวันที่หมอกลงจัดขนาดนี้ ต้องขอบคุณพี่เค้าด้วยใจจริงที่ช่วยให้คนที่ไม่มีเกียร์ถอยหลังอย่างผมขึ้นมาได้อย่างปลอดภัย ไปรถเมล์มะรืนได้นำมา ถนนทำไมนะพี่ก็รู้หน้าที่ตัวเองเอารถยนต์ที่ว่ามันติดตรงที่ตลาด มาเดินต่อ และท้ายที่สุด ผมกลับขึ้นมายังยอดของหมู่บ้านสระเกลี้ยง จุดหมายปลายทางที่ขายความสงสัยของผมที่ทหารนะไม่พร้อมแล้วมีแค่ใจจะเดินทาง มากินได้หรือเปล่า และผมก็ได้พบกับพี่ชายที่เป็นเจ้าของพื้นที่ในโฮมสเตย์บ้านสระเกลี้ยง แล้วขึ้นอยู่บนยอดของ บ้านสะเกี้ยง ขอดู ทะเลหมอกวิวตอนนี้สวยมากผมไม่ค่อยเห็น ใครมาเที่ยวเท่าไหร่ล่ะพี่มีคนมาเที่ยวบ้างไหม ช่วงนี้ ก็มีบ้างนะครับแถวนี้ วันนี้ก็มีให้บ้างแล้วนะ อ๋อ แต่ส่วนมากที่สระแก้ว กำลังทำ เจ้าแรกนะครับ ที่ จะเป็นให้พองเตียงโซฟานี้มี คือพักเที่ยงนี้พี่ทำ คนแรกเลยคนแรก มีคนเดียวด้วยตอนนี้ จะชิวมากเลยนะวิวตรงนี้มึงคือแบบท็อปมากอ่ะพี่ เออผมก็แบบ มาจะได้ไม่ได้แหละ สุดท้ายก็มีคนนั้นคนนี้ช่วย เจอพี่เขานะครับเขาก็ขี่มอเตอร์ไซค์ขึ้นมาช่วย วิบากอะไรหน่อยได้ไหม ขอร้องรับสายวิบากหน่อยนะที่รัก ต้องมาด้วยใจ มีรถที่ พี่ไปรับส่ง คือข้ามไปลาวแล้วใช่ไหม หอ นี่เราอยู่ชิดลาวขณะนี้ ผมไม่รู้ว่ามันยากเกินไปไหมสำหรับทุกคน แต่สำหรับผมในเส้นทางทุกอย่างไม่เคยยากจนเกินไป เพราะเราไม่เคยอยู่ในโลกนี้เพียงคนเดียวยังคงมีความสวยงามของผู้คนในเส้นทาง เซ็งความสวยงามนั้นจะเกิดออกมาได้หรือเปล่านั้นก็ขึ้นอยู่กับว่าคุณเชื่อใจในเพื่อนร่วมโลกมากแค่ไหน แต่สำหรับผมนั้นในหมดทั้งใจก็ไม่มีทางที่จะมาไกลได้อย่างทุกวันนี้ หายความเชื่อใจต่อเพื่อนร่วมโลก ได้เวลาที่ผมจะออกเดินทางต่อ ดูเหมือนทุกอย่างในสปันกำลังเป็นไปด้วยดี คงจะน่าสนใจไม่น้อยแต่ครั้งต่อไปในการมาเยือนสะพาน ผมจะได้เห็นอุ่นไอมางในมุมที่แตกต่าง สิ่งของจะเป็นอีกหนึ่งเหตุผลที่ทำให้ผมอยากกลับมายังหมู่บ้านสะปัน แล้วพบความเปลี่ยนแปลงของอุ่นไอมาง และได้พูดคุยกับทุกคนอีกครั้งในหมู่บ้าน และก่อนที่วันเวลานั้นจะเดินทางมาถึง ความทรงจำทั้งหมดของทรู โปรแกรมลงในวันนี้ และคงจะถูกเปิดขึ้นอีกครั้ง ในวันที่เราได้พบกับตัวละครของเรื่องเล่าเรื่องนี้ ในช่วงเวลาที่แตกต่าง